Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2015

Από αλλού το περιμένεις...


Άλλο πάλι τούτο!
Είμαστε σε πόλεμο με την Τσεχία.

Καλά που πρόλαβα να ξεκάνω από φίλη μου την Παυλίνα Πορίζκοβα στο Φουμπού...

Idom


Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2015

Αμ, πώς;


Τσίπρας έδωκεν, Τσίπρας αφείλετο.

(Παραίτηση Σακελλαρίδη, 19-11-2015)


Υ/γ.:  τις προάλλες κέκραζα έναν φίλο μου που έλεγε ότι πρέπει να μειωθεί ο αριθμός των βουλευτών, να μειωθούν τα προνόμοιά τους, οι αμοιβές τους κ.λπ..
Αντέτεινα, ότι το πρόβλημά (μου) δεν είναι να έχω/ουμε φτηνότερους βουλευτές αλλά να έχουμε καλύτερους βουλευτές.  Δουλευταράδες και ανεξάρτητους - ήτοι, μη καπελωμένους, μη υποχείρια, μη οφειλέτες, μη "υπάλληλους" κ.λπ..

Με κάτι τέτοια σαν το σημερινό, τείνω να πω ότι ένας βουλευτής μάς φτάνει και μάς περισσεύει.  Για τα μάτια τού κόσμου...
Χωρίς μισθό.  Μόνο με τα τυχερά του.

Idom




Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2015

Σημεία σταθμοί στην Ιστορία τού Σύμπαντος


Χρόνος:  0
Big Bang και έναρξη Σύμπαντος.
Δεν μπορούμε να προσδιορίσουμε συνθήκες για το σημείο που αρχίζει να "μετρά" ο χρόνος.

Χρόνος:  10-43 sec
Εποχή Planck
Έχει διέλθει το πρώτο κβάντο τού χρόνου και το Σύμπαν καταλαμβάνει πλέον χώρο ενός κβάντου μήκους (10-35 m).  Όλες οι δυνάμεις είναι πιθανόν ενοποιημένες, με κοινό συντελεστή G.

Χρόνος:  10-40 sec
Εποχή Μεγάλης ενοποίησης
Η βαρύτητα διαχωρίζεται από τις υπόλοιπες δυνάμεις.  Ξεκινάει ο σχηματισμός των σωματιδίων.

Χρόνος:  4,36∙1017 sec
Εποχή Μεγάλης  ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ 
Η κυρία Ο. Γεροβασίλη ανακαλύπτει ότι το Mega κάνει κίτρινη «δημοσιογραφία».


Idom



Σάββατο 7 Νοεμβρίου 2015

Βρε, τον Χατζητέτοιον...


Ελλάς, πυρ  -  Ελλήνων, πυρ  -  Χριστιανών, πυρ
-  Γενοκτονία, πυρ...

Τέταρτη λέξη, νεκρή.
Πότε η επόμενη;

Idom

Y/γ.:  Βλ. και εδώ


Κι άλλα υ/γ..  Τα καλά μπαίνουν πάντα στα υ/γ..

Από Ν. Σαραντάκο, Μ. Ρεπούση (με ανάγκη συζήτησης για όσα υποστηρίζει), Στρ. Μπουρνάζος (μέσω TVXS).

Ι.
.

Κυριακή 4 Οκτωβρίου 2015

Ενθύμιον 2015


Εδώ το ενθύμιον.

Idom



Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου 2015

Υπουργείο Έρευνας & Θρησκευμάτων


Όπου κλείνει ένα δημοψήφισμα, ανοίγει μία κωμωδία.

Idom


Δευτέρα 24 Αυγούστου 2015

Πώς σώθηκε η Ελλάδα.


Στα μέσα τής εβδομάδας 6-12 Ιουλίου 2015 ένα μεγάλο θαύμα συνετελέστηκε και η έως τότε τυχοδιωκτική, άσχετη, καταστροφική, ανάγωγη, ανεύθυνη, απροετοίμαστη, φιλοίδονη, αντεθνική, ασυντόνιστη, άσταστη, προκλητική και τεμπελχανάδικη κυβέρνηση έκανε στροφή 540 μοιρών, έγινε υπεύθυνη, φίλεργη, γνωστική, πατριωτική και συνεργάσιμη - εκτός από την κα Κωνσταντοπούλου και μερικούς άλλους - και αποδέχτηκε τη θεία χάρη τού Ευρώ, τού Μνημόνιου, της Τρόικας, των αποκρατικοποιήσεων και τού κου Σόιμπλε γενικότερα.
Πώς συντελέστηκε το θαύμα, μάλλον δεν θα το μάθουμε ποτέ, όπως ας πούμε δεν θα μάθουμε ποτέ αν χέζουν οι αρκούδες στο δάσος, αν συνεχίσουμε να υποβαθμίζουμε το φυσικό περιβάλλον των αρκούδων...
Μερικοί λένε ότι συνωμότες Ευρωπαίοι ψέκασαν το Γελαστό παιδί, άλλοι ότι το Γελαστό παιδί ήταν ψεκασμένο χρόνια τώρα, άλλοι λένε ότι εμείς είμαστε γελαστά παιδιά αλλά για τελείως διαφορετικούς λόγους.
Αυτό που ξεχνάνε να αναφέρουν είναι ο μεταφυσικός και ο θρησκευτικός παράγοντας.  Ποιος κάθισε στα σοβαρά να αναλύσει τον αστρολογικό χάρτη του κου Τσίπρα και τού ίδιου τού ΣΥΡΙΖΑ;  Ποιος έλεγξε αν οι βιόρυθμοί του ήταν συμβατοί με τής κας Μέρκελ;  Ε;
Για να μην αναφερθώ στα θρησκευτικά...


Άσχετα με τα παραπάνω, εγώ έγραψα μισό μικρό θεατρικό - το άλλο μισό δεν το έγραψα, γιατί έχω δουλειές.  Αν θέλετε γράφτε το εσείς.  Επειδή πάντα έχω πρόβλημα με την επιλογή ταιριαχτών / ελκυστικών ονομάτων, πήρα τελείως τυχαία ονόματα από την επικαιρότητα.  Τά γεγονότα είναι επίσης τελείως φανταστικά.  Ίσως βέβαια θυμίζουν κάποια άλλα πραγματικά γεγονότα - δύσκολο να δημιουργείς ιστορίες που δεν έχουν υπάρξει ποτέ - αλλά φυσικά οι αντιστοιχίες είναι τυχαίες και χωρίς ειρμό.

Καλή διασκέδαση!

====================================================



Τ ο   χ ρ ο ν ι κ ό   τ η ς   Σ ω τ η ρ ί α ς   τ η ς   Ε λ λ ά δ ο ς


Σκηνή 1η (;)


Δευτέρα (6) προς Τρίτη (7) Ιουλίου 2015, νύχτα.
Σε μυστική συνάντηση των προέδρων και πρώην προέδρων των πατριωτικών κομμάτων της Ελλάδος (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι και μερικών άλλων).

Θ.:     Πώς θα σώσουμε την Ελλάδα από τους συνωμότες της Δραχμής;
Μ.1:  Ξηροκάρπια δεν έχετε;
Β.:     Το θέμα είναι πώς θα σώσουμε την Ελλάδα από τον Τσίπρα!
Μ.1:  Α, σας ευχαριστώ!  (Παίρνει το λικεράκι που του προσφέρει η κα Γ.)
Μ.2:  (Προς τον Σ.)  Πρόεδρε, δεν μπορείς εσύ να κάνεις τίποτε;
Γ.:      (Προς τον Μ.1)  Στις υγείες σας!
Σ.:      Εγώ στην πατρίδα μου όσο μπορούσα πρόσφερα!
Θ.:     Ναι, αλλά εσύ έχεις ακόμα τις μεγάλες διασυνδέσεις.
Σ.:      Δεν μπορώ να υποχρεώνομαι συνέχεια.
Μ.1:  (Μασάει τους ξηρούς καρπούς που του έφερε ο υπασπιστής του από την κουζίνα)  <Κρατς κρουτς> 
Β.:     Είναι ώρα ευθύνης.  Τώρα που η χώρα βρίσκεται σε κίνδυνο, δεν μπορούμε να βάζουμε το προσωπικό μας συμφέρον...
Μ.2:  (Τον διακόπτει και απευθύνεται στον Σ.)  Σου μιλάει ακόμα, ε, πρόεδρε;
Β.:     (Μουρμουρίζει ακατάληπτα, προφανώς επειδή τον διέκοψε ο Μ.2.)  <!$#*!^&%>
Σ.:      Φυσικά και μου μιλάει!  Γιατί, αμφιβάλλατε; 
Μ.2:  Όχι πρόεδρε.  Τι είναι αυτά που λες;  (Σταυροκοπιέται.) 

Σταυροκοπιούνται όλοι και κοιτάζουν προς τα επάνω.  Ο Μ.1 αφήνει βιαστικά το μπωλάκι με τους ξηρούς καρπούς για να κάνει και εκείνος τον σταυρό του.

Γ.:      (Σεμνά.)  Ε, παραξενευτήκαμε λίγο που κάνατε πρόεδρο τον Βαγγέλη...
Θ.:     Θα...
Μ.2:  Γιατί κοπέλα μου, δεν σου γεμίζω το μάτι;
Γ.:      Όχι, βρε Βαγγέλη.  Απλά ... παραξενευτήκαμε με την ξαφνική παραίτηση του προέδρου...
Μ.1:  Και εγώ εξεπλάγην όταν παραιτήθηκε ο αγαπητός Ευάγγελος...
Γ.:      Ε, δεν ήταν το ίδιο, κύριε Νίκο μου!
Β.:     Τώρα δεν έχουν πια σημασία όλα αυτά...
Θ.:     Ας επικεντρωθούμε τώρα στο πρόβλημά μας.

Οι «μεγάλοι» κοιτάζουν παγερά τον μικρό Θ. που ξετσούμισε απ' τ' αυγό και τους δίνει οδηγίες.  Ο μικρός Θ. κάνει ότι δεν καταλαβαίνει.

Θ.:     (Γεμάτος ευγένεια προς τον Σ.)  Θα της μιλήσετε λοιπόν κύριε πρόεδρε;
Σ.:      Θα της μιλήσω!  Τι άλλο να κάνω;

Μικρή παύση.  Και ενώ όλοι περιμένουν τον Σ. να συνεχίσει...

Μ.1:  Και τι θα γίνει αν δεν μπορεί να βοηθήσει ούτε εκείνη;
Μ.2:  Άσε ρε, Δωδεκαθεϊστή που δεν μπορεί να βοηθήσει η Παναγία!
Μ.1:  Γιατί, σας βοηθάει συχνά, ω μεταναστολάγνε;

Σύντομα, όλοι πλακώνονται με όλους, όπως γινόταν παλιά σε ένα Γαλατικό χωριό στην Αρμορίκη.


········


Σκηνή 2η (;)


Τρίτη (7) προς Τετάρτη (8) Ιουλίου 2015, νύχτα.
Στην κρεβατοκάμαρα του Σ.  Ο Σ. στριφογυρνάει στο κρεβάτι.

Σύζυγος Σ.:      (Αγουροξυπνημένη)  Τι έχεις;
Σ.:      Δεν μπορώ να κοιμηθώ;
Σύζυγος Σ.:      Γιατί;
Σ.:  Πρέπει να κοιμηθώ...
Σύζυγος Σ.:      Ε, γιατί δεν κοιμάσαι;
Σ.:      Από την αγωνία μου αν θα μπορέσω να κοιμηθώ...
Σύζυγος Σ.:      ...;  (Παύση)  Θες ένα γάλα;
Σ.:      Όχι, θα φουσκώσω και δεν θα μπορώ να κοιμηθώ.
Σύζυγος Σ.:      Σού είπα εγώ, δεν χρειαζόταν να δώσεις το κόμμα...
Σ.:      Όχι, δεν είναι από αυτό...  (Το ξανασκέφτεται)  Με διέταξαν...  Εκείνη η γυναίκα...
Σύζυγος Σ.:      Μην πεις το όνομά της, θα πάθεις πάλι ντουβρουτζά.  (Μικρή παύση.  Ανήσυχη)  Θες ένα ηρεμιστικό;
Σ.:      Όχι, όχι.  Θα κοιμηθώ βαριά και δεν κάνει.
Σύζυγος Σ.:      (Το σκέφτεται)  Θες να πας στο υπόγειο;  Έφεραν το πρωί από το σιδεράδικο τις καρόβιδες που παράγγειλες και εγώ έγραψα σε ένα μεγάλο χαρτόνι το όνομα τής ...  εκείνης, και το κόλλησα στον τοίχο...
Σ.:      Όχι, όχι.  Θα πάρει πολύ ώρα.  Βιάζομαι να κοιμηθώ.
Σύζυγος Σ.:      (Ενθαρρυντικά)  Άντε, να πετάξεις μερικές βίδες.  Θα χαλαρώσεις.  Θα σου κάνει καλό.
Σ.:      (Ανάβει το λαμπατέρ)  Όχι, μπορεί να θυμώσει η Παναγία...
Σύζυγος Σ.:      Πιέζεσαι πολύ βρε Αντώνη.
Σ.:      ... και να μην έρθει να μού μιλήσει.
Σύζυγος Σ.:      Ε, μιλάτε αύριο.
Σ.:      Όχι, δεν έχουμε καιρό.  Είναι για τις πολιτικές εξελίξεις.  Ο Τσίπρας...  Οι κομμουνιστές...
Σύζυγος Σ.:      Αχ, βρε Αντώνη, όλο εσένα τα φορτώνουν...  Ας της μιλήσει ο Βαγγέλης.
Σ.:      Εε; Χα! Ο Βαγγέλας;  Στην Παναγία;  Χαχαχαχαχαχα!...

Ο Σ. σκάει στα γέλια.  Γελάει μέχρι δακρύων και εξαντλήσεως.  Σύντομα, ευτυχισμένος γυρίζει πλευρό και αποκοιμιέται ήσυχος.  Η σύζυγος του Σ. αρχικά απορεί.  Μετά κλείνει το φως και κοιμούνται.   


········


Σκηνή 3η (;)


Τετάρτη (8) προς Πέμπτη (9) Ιουλίου 2015, νύχτα.
Σε μία υπηρεσιακή κρεβατοκάμαρα - καθότι ο Τ. δν έχει χρόνο να πάει σπίτι του.  Ο Τ. κοιμάται.

Ο Τ. βλέπει όνειρο τον Γ.Β. να οδηγεί μία παλιά κάμπριο Aston Martin σε ένα εξοχικό, παραλιακό δρόμο.  (Οι θεατές το βλέπουν αυτό να προβάλλεται σε video wall.)
Μέσα στην κρεβατοκάμαρα υλοποιείται η Παναγία.  Πλησιάζει σαν αερικό τον Τ. και μουρμουρίζει.

Π.:     Ξύπνα, Αλέξη! 
Τ.:      (Βλέπει τώρα τον Γ.Β. να γκαζώνει.  Ο δρόμος περνάει από την πλαγιά ενός βουνού και στην μία πλευρά χάσκει ο γκρεμός.  Ο Τ. δεν παίρνει χαμπάρι  την Παναγία)
Π.:     Αλέξη, ώρα να ξυπνήσεις!
Τ.:      (Ο Τ. δεν ακούει.  Η Παναγία τον τραβοκοπάει.  Ο Τ. βλέπει τον Γ.Β. να κάνει επικίνδυνους ελιγμούς σύριζα στον γκρεμό)
Π.:     Ξύπνα, Αλέξη και δεν μπορώ να φωνάζω – θα μας ακούσει κανείς...
Τ.:      (Το αυτοκίνητο του Γ.Β. κτυπάει το κιγκλίδωμα και πέφτει στον γκρεμό.  Ο Τ. χαμογελάει μέσα στον ύπνο του ευτυχισμένος)

Η Παναγία πηγαίνει σε ένα τραπεζάκι, παίρνει ένα βάζο με λουλούδια και πλησιάζει πάλι τον Τ..  Βγάζει τα λουλούδια και κοιτάει σκεφτικά μία το χέρι της με το βάζο και μία το άλλο χέρι με τα λουλούδια.  Τελικά κοπανάει τα λουλούδια στο κεφάλι του Τ.   

Τ.:      (Πετάγεται)  Τι ήταν αυτό;
Π.:     Κρίνος...
Τ.:      (Βλέπει την Π. δίπλα του που αχνοφέγγει στο σκοτάδι)  Τσε Γκεβάρα μου!  Ο Λένιν τραβεστί!
Π.:     Τι λες μωρέ, άθεε;  Ποιος Λένιν;...  Η Παναγία είμαι!
Τ.:      Ποια;
Π.:     Η Παναγία.  Τόσο πολύ απομακρύνθηκες από την πίστη σου που δεν Με αναγνωρίζεις;
Τ.:      (Μόνος του)  Δεν είμαστε καλά, όνειρο βλέπω.  Και ο Γιάνης;
Π.:     Δεν βλέπεις όνειρο, πλανημένε. 
Τ.:      (Μόνος του)  Με ψεκάσανε αυτοί στο Ευρωκοινοβούλιο...
Π.:     Σκόρδα έπρεπε να σου ρίξουνε, αμαρτωλέ...  Με κάνεις και κάνω ανίερες σκέψεις...
Τ.:      (Την παρατηρεί πιο ψύχραιμα)  Μα, αν είσαι εσύ...  Γιατί ήρθες εδώ;
Π.:     Για να σε συμβουλέψω.  Να γλιτώσεις εσύ, οι Έλληνες...  Εσύ από τους Έλληνες, οι Έλληνες από εσένα...
Τ.:      Και γιατί δεν ήρθες στα όνειρά μου;
Π.:     Γιατί, μετά δεν θα πίστευες όταν θα ξυπνούσες, ολιγόπιστε.  Δεν είσαι σαν τον καλό συνάδελφό σου τον Αντωνάκη.  Εσύ ανήκεις στο κοπάδι των εριφίων.  Ολόκληρες έκτακτες διαδικασίες κάναμε για να έρθω.
Τ.:      (Κοιτάζει ερωτηματικά την Παναγία.  Το σκέφτεται.  Κουνάει το κεφάλι)  Κάτι ρίξαν στο λιτό δείπνο μου.
Π.:     Πάψε, άθλιε.  Τι αποδείξεις θέλεις ότι είμαι Εγώ;
Τ.:      ;...
Π.:     Θα σού φανερώσω μυστικά για σένα που άλλος δεν τα ξέρει.  (Παύση)  Στον αριστερό γλουτό έχεις τατουάζ που γράφει «I love Papariga».
T.:      Ε, αυτό διάφοροι το ξέρουν.
Π.:     Και σε διέγραψαν από την ΚΝΕ επειδή το έγραψες στα Αγγλικά και όχι στα Ρώσικα.
Τ.:      (Φουσκώνει) Εγώ, αποχώρησα από την ΚΝΕ, δεν...!  (Ξεφουσκώνει.  Μουτρωμένος) Καλά, και αυτό το ξέρουν διάφοροι...  (Σχεδόν μόνος του)  Ήταν το Μάρτιο του ’91.  Η Σοβιετική Ένωση είχε πέσει από καιρό...
Π.:     Ω, βδελυρέ, δικαιολογείσαι σε Μένα γιατί δεν χάραξες στα Ρωσικά τον γλουτό σου;!  (Κοιτάει προς τα πάνω)  Θου Κύριε, τι Με κάνει και λέω...
Τ.:      (Ξαφνικά, του ‘ρχεται ιδέα)  Με ψέκασαν πράκτορες από τον Περισσό!
Π.:     Ναι, σιγά.  Αυτοί ασχολούνται να ψεκάζονται μεταξύ τους.  Δεν αδειάζουν για σένα, τέκνο μου...  Όπως και να ‘ναι.  Για να το πιστέψεις στα σίγουρα, μετά από Εμένα θα σε επισκεφτούν δεκατρία φαντάσματα.
Τ.:      Εμένα;
Π.:     Ναι, εσένα.  Μη Με βάζεις να επαναλαμβάνω.
Τ.:      Και γιατί δεκατρία;  (Με μία υποψία ειρωνείας) Στα αστικά παραμύθια τρία έρχονται...
Π.:     Σιωπή, βέβηλε!  Τρία στέλνουμε στους φιλάργυρους, στους τοκογλύφους, στους απλούς κλέφτες...  Στους αριστερούς στέλνουμε όλα όσα διαθέτουμε. 
Τ.:      Μα,...
Π.:     (Αυστηρά)  Δεν έχει «μα»!  (Μόνη της)  Αχ, Θε μου, γιατί δεν τον έκανες θεοσεβούμενο όπως τον Αντωνάκη;...
Τ.:      Εγώ είμαι ορθολογιστής.  Δεν πιστεύω στα φαντάσματα.
Π.:     (Μόνη της)  Βέβαια ο Αντωνάκης είναι στούρνος.  Μέχρι να καταλάβει τι του λέω...  Αλλά τουλάχιστον δεν βγάζει γλώσσα.
          (Στον Τ.)  Όταν τα δεις θα πιστέψεις!  Και θα σου δώσουν τις πρακτικές οδηγίες που χρειάζεσαι...  Εγώ θα σου υπαγορεύσω μόνο τα αναγκαία.
Τ.:      (Μισοειρωνικά)  Μπα;  (Παύση)  Και ποια φαντάσματα;
Π.:     Η Πηνελόπη Δέλτα.
Τ.:      ; ...
Π.:     Για να σου μάθει πώς να αγαπάς την πατρίδα σου.  Θα σου διαβάσει το «Παραμύθι χωρίς όνομα»...  Να δεις ότι πρώτα πρέπει ο μεγάλος ηγέτης να διαλύσει τελείως τη χώρα του και μετά ο γιος του να την ξαναφτιάξει από την αρχή.
Τ.:      ;...
Π.:     Καλά, μην με κοιτάς έτσι!  Ο Αντωνάκης το ζήτησε προσωπική χάρη να βγάλω βόλτα την προγιαγιά του.  Δεν μπορούσα να του το αρνηθώ...
Τ.:      Α!
Π.:     Μετά θα ‘ρθει ο Παπανδρέου...
Τ.:      (Πάντα, λίγο ειρωνικά)  Ο Γέρος της Δημοκρατίας;
Π.:     Σιγά μην έρθει ο Γέρος της Δημοκρατίας για σένα.  Ο γιος του θά ‘ρθει.  Για να σού δείξει πως να κάνεις κωλοτούμπες.
Τ.:      (Σηκώνει τα φρύδια).
Π.:     «Θα βγούμε από το ΝΑΤΟ», «Θα κάνουμε δημοψήφισμα για το αν θα παραμείνουμε στην ΕΟΚ...».  Εσείς οι νέοι δεν διαβάζετε ιστορία.
Τ.:      Αλλά...
Π.:     Σους!  Μετά θα έρθει ο Τρικούπης.
Τ.:      Γιατί ο Τρικούπης;
Π.:     Γιατί στο μέλλον οι Έλληνες θα σε συγκρίνουν με τον Τρικούπη.
Τ.:      Άλλο πάλι τούτο.  Εγώ είμαι κομμουνιστής!
Π.:     Αν είσαι εσύ κομμουνιστής εγώ είμαι η Ηρωδιάδα...  Πάλι με κάνεις και βλασφημώ!
Τ.:      Μα γιατί να με συγκρίνουν με τον Τρικούπη;
Π.:     Άμα σού λέω Εγώ ότι δεν είναι με τα καλά τους οι Έλληνες...
Τ.:      (Κοιτάει ερωτηματικά την Παναγία.  Η Παναγία κοιτάει ερωτηματικά τον Τ.)  Δεν μου είπες κάτι τέτοιο.
Π.:     Ωωω...  Χάνω τον ειρμό μου με σένα.  Με προειδοποίησαν οι Αρχάγγελοι.  (Μικρή παύση)  Μετά θα έρθει ο Λένιν.
Τ.:      Ο Λένιν;
Π.:     Ναι!  Όλα γίνονται άμα το επιθυμήσει Εκείνος!
Τ.:      Συνεργάζεται μαζί... σας ο Λένιν;
Π.:     ΔΕΝ συνεργάζεται.  Κάναμε ειδική ρύθμιση για να βγει λίγες ώρες από την Κόλαση, να έρθει να σού μιλήσει.  Να τον δεις και να παραδειγματιστείς!
Τ.:      Ωωωω!  Τι θα μου πει ο Λένιν;
Π.:     Να κάνεις συμβιβασμούς!  Υποχωρήσεις.  Ένα βήμα μπροστά και πέντε πίσω...
Τ.:      Δύο πίσω...
Π.:     Τι;
Τ.:      Ο τίτλος...  Το βιβλίο του...  Ήταν «Ένα βήμα μπρος, δύο βήματα πίσω».
Π.:     Σιωπή!  (Του κοπανάει ξανά τα λουλούδια στο κεφάλι)  Αμαρτωλέ!

Η Παναγία καταλαβαίνει ότι φώναζε και κοιτάζει ανήσυχη προς την πόρτα.  Ο Τ. έχει λουφάξει.  Δεν ακούγεται κανείς απ’ έξω και η Παναγία συνεχίζει.

Π.:     Δεν θα σου πω ποια άλλα φαντάσματα θα ‘ρθουνε, δεν αντέχω την ολιγοπιστία σου.  Θα σού πω τι πρέπει να πράξεις.  (Μικρή παύση)  Πρώτα πρώτα θα αποδεχτείς το Μνημόνιο για να σωθεί η χώρα σου.  (Ο Τ. γουρλώνει τα μάτια του)  Όποιο Μνημόνιο σου δώσουν οι Ευρωπαίοι.
Τ.:      Μα, στη χώρα μου δεν θέλουν μνημόνιο.
Π.:     Και πώς ξέρεις εσύ τι θέλουνε οι άνθρωποι στην χώρα σου;
Τ.:      Αφού κάναμε δημοψήφισμα.
Π.:     Σους!  Μην λες παλιόλογα μπροστά Μου.
Τ.:      Το 62% του λαού...
Π.:     Παρασύρθηκε από τους συνωμότες της Δραχμής και παραστράτησε...
Τ.:      Παναγία μου...
Π.:     Ναι;
Τ.:      Μη με δουλεύεις...
Π.:     (Αγριεύει προς στιγμή αλλά μετά αλλάζει μέθοδο)  Βρε, κρετίνε, νομίζεις ότι το 62% θα συνεχίσει να θέλει εσένα όταν αρχίσει να πεινάει;
Τ.:      Μα πεινάει...
Π.:     Θα πάρει τις κατσαρόλες και θα τις κτυπάει στους δρόμους.
Τ.:      Ε, θα πούμε στον Πανούση να...
Π.:     Ή νομίζεις ότι θα είχες πάρει 62% αν δεν σε βοήθαγαν τα φωτισμένα κανάλια... (Στρέφεται προς τα πάνω) Ύπαγε οπίσω μου...  Τι λέω πάλι...
Τ.:      Το κανάλι της βουλής...;
Π.:     Ποιο κανάλι της βουλής, βρε παλιοκομμουνιστή;  Το Μέγκα, το Σκάι, ο Αντέννα, που σε λοιδόρησαν τόσο πολύ που τα σιχάθηκαν και οι ιδιοκτήτες τους...
Τ.:      Εσύ είπες ότι δεν είμαι κομμουνιστής.
Π.:     Θα ήθελες, όμως!
          (Προς τον ουρανό)  Ανυπόφορος είναι...
Τ.:      (Τρίβει το πρόσωπό του λίγο χαμένα)  Δεν καταλαβαίνω...  Πάμε απ’ την αρχή;  Γιατί ήρθες εδώ;
Π.:     Με παρακάλεσε ο Αντωνάκης.  Μετά έκαναν ΔΣ στον Παράδεισο και αποδέχθηκαν το αίτημά του.
Τ.:      ;...  Και πες μου πάλι, τι θέλεις;
Π.:     Κατ’ αρχήν να δεχτείς το Μνημόνιο.  Για να σωθεί η χώρα σου. 
Τ.:      Με το μνημόνιο θα σωθεί η χώρα μου;
Π.:     Σους!  Τι νομίζεις ότι είναι η χώρα σου;  Τα άπαρτα ψηλά βουνά;  Η χώρα σου είναι οι θεοσεβούμενοι άνθρωποι.  Οι βασιλείς του Βυζαντίου, ο Ιουστινιανός, ο Κωνσταντίνος, ο Παλαιών Πατρών Γερμανός...  Οι περισσότεροι που ψηφίζουν Καραμανλή...
Τ.:      Ε;  Με μπέρδεψες.  Ο Καραμανλής παραιτήθηκε...
Π.:     Όχι, αυτός ο Καραμανλής, μίασμα.  Ο άλλος, ο αυθεντικός.
Τ.:      Μα έχει πεθάνει.  Δεν...
Π.:     (Μόνη της)  Αααχ...  Ήταν όμορφος, ψηλός...
Τ.:      ... τον ψηφίζουν πια...
Π.:     Αυτή είναι η Ελλάδα:  όποιοι έχουν πεθάνει.  Η αρχαία γλώσσα, οι αρχαίοι πολεμιστές...
Τ.:      ;...  Λες;
Π.:     ... Και όσοι δίνουν περιουσίες και κτήματα στα μοναστήρια.
Τ.:      Ναι, αλλά μετά τα μοναστήρια δίνουν τα κτήματα για να γίνουν ορυχεία χρυσού.
Π.:     Και οι θεοσεβούμενοι άνθρωποι που παίρνουν το χρυσό, τον προσφέρουν ξανά στα μοναστήρια!
Τ.:      (Το σκέφτεται.  Ξύνει το κεφάλι του)  Μμμμ...  ξέρεις οι σημερινοί φιλελέδες νεοκαπιταλιστές δεν είναι όλοι τους θεοσεβούμενοι.

Η Παναγία αγριεύει.  Μεταμορφώνεται όπως το φάντασμα στην ταινία «ο Ιντιάνα Τζόουνς και οι κυνηγοί της χαμένης κιβωτού», ψηλώνει, γίνεται τρομερή.

Π.:     (Φωνή με εφέ)  Και νομίζεις ότι και αυτό εσύ θα το λύσεις, αριστερέ;;;
(Μικραίνει ξανά)  Άσε να ασχοληθούν πιο ικανοί από εσένα με τα σοβαρά πράγματα.
Τ.:      (Μικρή παύση)  Παναγία μου, αν δεχτώ το μνημόνιο, θα με πάρουν με τις ντομάτες.
Π.:     Θα ακριβύνουν οι ντομάτες!...  (Μόνη της)  Και όλα τα άλλα...
Τ.:      ... Με τις πέτρες. 
Π.:     Μη φοβάσαι λιπόψυχε.  Μόνο η Κωσταντοπούλου θα κάνει υστερίες. 
Τ.:      Μόνο; 
Π.:     Και ο Λαφαζάνης... 
Τ.:      Μόνο; 
Π.:     Και η Μακρή – κρίμα το όνομα... 
Τ.:      Αυτοί; 
Π.:     Ααα...  Τι θες;  Πολιτικό ρεπορτάζ;  Υποτίθεται ότι ήσουν γενναίος και θα αντιμετώπιζες τη Μέρκελ και τον Σόιμπλε.  Τώρα φοβάσαι τη Μακρή;
Τ.:      Ο Μανώλης;
Π.:     (Κουνάει το κεφάλι)  Αυτός θα πάει στο Μέγκα και θα εξηγεί ότι όσοι υπογράψατε Μνημόνιο πρέπει να φύγετε από τον ΣΥΡΙΖΑ...
Τ.:      (Παύση)  Και μετά τι θα κάνω;
Π.:     Θα χαρίσεις τα αεροδρόμια.
Τ.:      Ποια;...  Γιατί;...  Γιατί να χαρίσω αεροδρόμια;  Σε ποιον να χαρίσω τα αεροδρόμια;
Π.:     Στους Ευρωπαίους!  Για να τους ευχαριστήσεις που σας έδωσαν κι άλλο Μνημόνιο.
Τ.:      Τι να τους ευχαριστήσω, αφού για εκείνους δουλεύουν τα μνημόνια.
Π.:     Τα ‘παμε, αυτά, αχάριστε...  Θα τα χαρίσεις στον Σόιμπλε.
Τ.:      Εεε...  (Σταματάει.  Το σκέφτεται και αλλάζει τακτική)  Δεν γίνεται.  Τα αεροδρόμια δεν είναι δικά μου για να τα χαρίσω...
Π.:     (Ειρωνικά)  Αχ, καημένο μου, σε έπιασε η αριστερή ηθική.  (Μόνη της)  Να χαρώ εγώ ηγέτη...
Τ.:      Υπάρχουν κανονισμοί...
Π.:     Ντροπή σας!  Σε λίγο θα ζητάτε και Σύνταγμα...  Τέλος πάντων.  Για αυτό φτιάξατε το ΤΑΪΠΕΔ.
Τ.:      Ναι, το φτιάξαμε, αλλά το ΤΑΪΠΕΔ ελέγχεται...
Π.:     Μικρέ Τσίπρα, μην κοροϊδεύεις την Παναγία!  Το ΤΑΪΠΕΔ είναι Α.Ε....  Όταν εσύ πήγαινες, εγώ ερχόμουν τέσσερις χιλιάδες φορές.
Τ.:      Καλά.  Αυτό λύνει το πρόβλημα ότι τα δίνουν όπου θέλουν, αλλά το τι θα δώσουν, το καθορίζει η κυβέ... 
Π.:     Θα σου δώσουμε διακόσιους και βάλε βουλευτές να σου καθαρίζουν...
Τ.:      (Ανοίγει διάπλατα τα μάτια)  Θα ξαναγίνουν εκλογές;
Π.:     Σουτ!  Όλο εκεί έχεις το μυαλό σου...  Όχι ακόμα...
Τ.:      Ποιοι «θα μου δώσετε»;
Π.:     (Ανασηκώνει τα χέρια)  Εμείς!  (Το σκέφτεται.  Προς τον ουρανό)  Ωχ, Κυριέ μου, μυστήριες οι βουλές σου.  Πού καταλήξαμε; – να δίνουμε διακόσιους τόσους βουλευτές σε αυτό το ζουλάπι...
Τ.:      (Εντυπωσιασμένος)  Και μετά τι θα άλλο θα χαρίσω;
Π.:     Θα σού λεει ο Ευκλείδης.
Τ.:      Ο...;  Γιατί;
Π.:     Είναι δικός μας.
Τ.:      ; ...
Π.:     Είναι μεταμφιεσμένο χερουβείμ.
Τ.      ; ... !  Για αυτό όταν του τσιμπάει ο Σουλτς το μάγουλο, εκείνος γύριζει και το άλλο...
Π.:     Γι αυτό!  Και είναι και μειλίχιος.  Όχι σαν εσένα.
Τ.:      Και στον Ευκλείδη θα δίνετε οδηγίες... πώς;
Π.:     Θα προσκαλέσεις ξανά τους τεχνοκράτες της Τρόικα στην Αθήνα για να του λένε τι να κάνει.  Όπως έκανε παλιά, ο Αντωνάκης... 
Τ.:      ! ... 
Π.:     (Μόνη της, καθώς θυμάται τον Αντωνάκη)  Μάλαμα παιδί!
Τ.:      (Μόνος του)  Ε, εγώ είμαι γελαστό... 
Π.:     Τι; 
Τ.:      Τίποτα.  Και;...  (Χαμογελώντας)  Μετά θα μού δώσετε ξανά τετραετία; 

Η Παναγία δεν κρατιέται.  Αυτή τη φορά κοπανάει το κεφάλι του Τσίπρα με το βάζο.  Ο μεγάλος ηγέτης χάνει προς στιγμή τις αισθήσεις του.  Η Παναγία σταυροκοπιέται για χάρη του.  
  

Αυλαία   &  Συνεχίζεται...

   
Idom




Πέμπτη 16 Ιουλίου 2015

Δυσβάσταχτη αριθμητική...


39 βουλευτές παραμένουν στον Συνασπισμό.

Άραγε οι υπόλοιποι θα παραιτηθούν; 


Idom


Κυριακή 5 Ιουλίου 2015

Τι ωραίο που ήταν το Σύνταγμα, εχτές, σύντροφοι...




Αν όλα πάνε καλά, στο μέλλον τα δημοψηφίσματα θα γίνουν ρουτίνα και προφανής διαδικασία.
Για την ώρα ήταν "μοναδικό" και το γιορτάσαμε.

Στην άλλη συγκέντρωση, οι πιο πολλοί - δυστυχώς -  στράφηκαν ενάντια στο ίδιο το δημοψήφισμα.
Το να θεωρείς λοιπόν, ταυτόχρονα, τον εαυτό σου και τον συνάνθρωπό σου άξιους είναι τέχνη, δεν είναι δεδομένο.

Εντάξει.  Μακάρι να τη μάθουμε.


Σε λίγες ώρες, αν όλα πάνε καλά, θα ψηφίσω.
Θα ψηφίσω ΟΧΙ - οι πιο πολλοί αναγνώστες θα το υποπτεύονται ήδη από τις προηγούμενες αναρτήσεις.
Θα ψηφίσω ΟΧΙ για να μην συγκατανεύσω στο να λιώσει μία δράκα ολιγαρχών την Ελλάδα.
Θα ψηφίσω ΟΧΙ, με την ελπίδα να σωθεί η Ευρώπη.  Από την δυναστεία των τραπεζών και των ολιγαρχών.

Αλλά πιο μεγάλη σημασία έχει ότι θα πάω να ψηφίσω!

Ναι, αυτή είναι ιστορική στιγμή.


Idom



Υ/γ.:  Η φωτογραφία (και το video) είναι από εδώ.  Τραβήχτηκαν από drone.  Δεν ξέρω αν υπάρχει νομοθεσία, αλλά καλό είναι να υπάρχουν κανόνες και τεχνικοί έλεγχοι για την πτήση αυτών των νέων συσκευών πάνω από κατοικημένες περιοχές.

I.

Σάββατο 4 Ιουλίου 2015

Τα προφανή...


Ευτυχώς που υπάρχουν μερικοί, όπως ο κύριος Γ. Χάρης (εδώ), που καταγράφουν τα προφανή και δεν χρειάζεται να ξημεροβραδιάζομαι εγώ για να τα γράφω όλα.
Ευτυχώς!
:-)

Idom


Ο Πολιτισμός απεχθάνεται τα κενά.


Όταν εμείς χτίζαμε Παρθενώνες, οι αλλοδαποί έτρωγαν βελανίδια, προφανώς σκαρφαλωμένοι στις βελανιδιές.

Με το χρόνο, αργά αργά, είτε επειδή τους πετούσαμε ξεροκόμματα γνώσης είτε επειδή βλέπαν και μάς αντιγράφανε, κατέβηκαν από τα δέντρα και ξεκίνησαν τους δικούς τους (εννοείται copy paste) πολιτισμούς.


Και τώρα σιγά σιγά καταλαβαίνω:

στην θέση που άδειασε πάνω στις βελανιδιές, ανεβήκαμε εμείς.

Η φύση απεχθάνεται τα κενά.  Το ίδιο φαίνεται και ο πολιτισμός...



Idom

     

Παρασκευή 3 Ιουλίου 2015

Ο Θανάσης στην χώρα τού ΝΑΙ


Από την ταινία "Ο Θανάσης στη χώρα της σφαλιάρας".




Για να μαθαίνουν οι νεώτεροι ότι και χωρίς μεγασκαϊσταροαντένα-κ.ά. μπορεί να γίνει μία επιτυχής καμπάνια...

Όπως δεν είχε πει και ο ποιητής:  
"ΕΡΣ μου, πόσο κίτρινο ξοδεύεις για να μην σε βλέπουμε!"...

Idom


No lo quiero, No


Το τραγούδι τού ΟΧΙ.
Γράφτηκε πριν 26 χρόνια από την Ισαβέλ Πάρρα
για το δημοψήφισμα που διεξήγαγε ο Πινοσέτ στη Χιλή
για την παραμονή του ή ΟΧΙ στην εξουσία.
Το δικό μας ΟΧΙ δεν έχει ακριβώς σχέση με εκείνο,
αλλά έχει σχέση με εκείνο. 





Idom

Πολιτισμός


Υπουργός πολιτισμού στην - όπου να 'ναι, έρχεται - κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας:
Σάκης Ρουβάς!

Τους υπόλοιπους, η κα Μαριάννα τους κρατάει εφτασφράγιστο μυστικό!
Επειδή όμως μάς έβλεπε να υποφέρουμε αυτές τις ημέρες, 
κάτω από την αντιδημοκρατική μπότα των κομμουνιστών
μάς μαρτύρησε τον Σάκη για να αναθαρρέψουμε λιγουλάκι.

Idom


Σάββατο 27 Ιουνίου 2015

Δ Η Μ Ο Ψ Η Φ Ι Σ Μ Α !


Από τη Μεταπολίτευση είχα να πάρω τέτοια χαρά!

Μπράβο στον πρωθυπουργό!*

Idom

*  Κανονικά τα δημοψηφίσματα έπρεπε να είναι το αυτονόητο τα τελευταία 41 χρόνια...
Ι.






Τετάρτη 29 Απριλίου 2015

Nosferatu unchained


Δεν είμαι ξετραλαμένος από τις πρώτες 94 ημέρες τής κυβέρνησης Συνασπισμού και μάλλον δεν θα ενθουσιαστώ ούτε στις 100 ημέρες, αλλά για μερικά πράγματα είμαι ευχαριστημένος.  Ένα από τα μερικά, που μού προκάλεσε εξαιρετικά καλή εντύπωση, είναι ότι δεν «προκυρήχθηκαν» άτυπα ντου για να διοριστούν στο δημόσιουμ τα «δικά μας», ροζ παιδιά. 
Φοβόμουν πολύ τέτοιου τύπου ρεβανσισμό από τη νέα κυβέρνηση.  Έβλεπα από παλιά, αρκετούς συνασπισμόπουλους (ή άτομα τής προσκολλήσεως), με συνδικαλιστικές, παρασυνδικαλιστικές, υποσυνδικαλιστικές και μισοσυνδικαλιστικές θέσεις ή "ανησυχίες", των οποίων οι οφθαλμοί γυάλιζαν και οι οποίοι ενίοτε βυσσοδομούσαν με διαδικασίες μακριά από το fair play.
(Εννοείται ότι οι άλλοι, οι παλαιότεροι, είχαν ρημάξει και το fair και το play και το fair play, αλλά από τους νέους ελπίζεις πάντα – για ανεξήγητους, τελικά, λόγους - σε κάτι καλυτερότερο.  Επίσης, τον άνθρωπο τον καταλαβαίνεις όταν, ενώ υπάρχει fair διαδρομή, εκείνος προτιμάει την unfair.)
Λοιπόν ίσως είμαι κακά πληροφορημένος αλλά τέτοια άλωση «δικών μας» (ροζ) «παιδιών» δεν έγινε.  Πρόεδρο βγάλαμε τον κο Παυλόπουλο, ο Στουρνάρας συνεχίζει να διαφεντεύει (χα, χα) την ΤτΕ, στις ΔΕΚΟ δεν έγιναν αγριάδες ή αλλαγές – ή τουλάχιστον, να πω δεν έγιναν σημαντικές αλλαγές, για να μην εκτεθώ, αν έγιναν κάποιες... – ενώ θα ήταν λογικότατο και αναμενότατο να γίνουν:  δεν είναι ελκυστικό να ξέρεις, ότι ακόμα, τον δημόσιο τομέα τον διαφεντεύονται «Σαμαράδες».

Μάλλον, για φοβία, θα μπορούσε κανείς να κατηγορήσει την νιογέννητη κυβέρνηση.
Από την άλλη, ενδεχόμενα, από το να κατσικώνονταν μαθητευόμενοι μάγοι, ίσως αυτή η κατάσταση να είναι καλύτερη για τις δεδομένες συνθήκες.  Ενδεχόμενα...
   
    
Σήμερα λοιπόν, 29 Απριλίου 2015, απόγευμα, ώρα που κανονικά ο άνθρωπος δεν επιθυμεί ισχυρά κτυπήματα από τη μοίρα, διάβασα ότι ο γιος τού Νοσφεράτου δημοσίευσε μία λίστα με συγγενείς στελεχών τής Κυβέρνησης που διορίσθηκαν στο δημόσιο.  Ο γιος τού Νοσφεράτου το έκανε αυτό!
Κανονικά θα έπρεπε να θεωρήσω το ρεπορτάζ τρολιά ή πρωταπριλιά ή κάποιο ιό -δαίμονα των laptops που επαναδιευθετεί τα pixels τής οθόνης με τρόπο που να εμφανίζονται λέξεις με γραμματική συνέπεια αλλά όχι και λογική...
Κανονικά, αν ένας των Νοσφεράτου είχε πει τέτοιο πράγμα, θα έπρεπε να έχουν συμβεί συμπούρμπουλα μεγάλα σημεία στους ουρανούς και στη Γη: οι κατσίκες να γεννάνε εξακέφαλα μοσχαράκια, ο Ήλιος να φρενάρει – ή η Γη να φρενάρει, αν ακόμα ασπάζεστε το ηλιοκεντρικό σύστημα – οι πυγολαμπίδες να συγκεντρωθούν σε σμήνη και να χορεύουν καν καν, τα άστρα να απομακρυνθούν κάμποσα parsecs από την μολυσματική Γη και ένα χέρι να υλοποιηθεί και να συμπληρώσει έναν ακόμα τελευταίο, συμπληρωματικό στίχο στον πρώτο σωζόμενο τόμο τής Θείας Κωμωδίας...

Κι όμως, μάλλον τίποτα από αυτά δεν έγινε.  Κατά κάποιο τρόπο αυτό είναι παρήγορο.  Και διδακτικό.  Μάς διδάσκει ότι το Σύμπαν μάς έχει χ...ένους και αδιαφορεί για το ΠΟΣΟ μεγάλα έργα μπορούμε να παράγουμε.

Έγραψα πιο πάνω δύο φορές «κανονικά».  Όμως, ένα από τα μεγάλα επιτεύγματα τής οικογένειας Νοσφεράτου είναι ότι μάς έχει εκπαιδεύσει στο ότι πάντα μπορεί να ξεπερνάει τον εαυτό της.  Γιατί να μην ξεπερνάει και τα κατσικάκια και τα αστέρια;


Προκειμένου να κάνω αφομοιώσιμη την είδηση, προσπάθησα να την εικονοποιήσω ή μάλλον να διατυπώσω ένα ανάλογό της.
Το να μιλάει λοιπόν ένας των Νοσφεράτου για ρουσφέτια είναι σαν...
Σαν...
Σαν τι;

Είναι ας πούμε σαν ένας γάιδαρος με πολύ μεγάλο κεφάλι...
- όχι, δεν είναι αρκετό -
Σαν ένας γάιδαρος με κεφάλι δεινόσαυρου Ρεξ...
- κάτι πάει να γίνει –
Σαν ένα two headed monster...
- καλύτερα -
Σαν η Λερναία Ύδρα, αλλά με κεφάλια δεινόσαυρου Ρεξ...
- είναι απειλητικό, δεν ταιριάζει -
Σαν η Λερναία ύδρα, αλλά με κεφάλια φάλαινας...
- άφεριμ –
...η οποία έχει γράψει και βιβλίο «Πώς να διατηρείτε μεγάλο κεφάλι», να λέει σε ένα μικρό κοκοράκι, ότι είναι κεφάλας.

Μού άρεσε...


Σκάλισα το κουρασμένο μημονικό μου.  Πώς αποκαλού(σα)ν τον Νοσφεράτου;  Αρχιερέα τού ρουσφετιού ή αρχιερέα τής αποστασίας;  Γκούγκλαρα λίγο.  Το αρχιερέας τού ρουσφετιού (ΑΤΡ) έχει φορεθεί πια πολύ.  Και τον Σαμαρά, ΑΤΡ τον έχουν πει και τον Βορίδη ΑΤΡ τον έχουν πει...  Δεν γίνεται δουλειά έτσι.  Οι λέξεις χάνουν τη μεγαλοσύνη τους.
Ως προς την αποστασία, πάλι ο Σαμαράς μαζεύει πολλές αναφορές...
Σε αυτόν τον τόπο δεν υπάρχει μνήμη...
Πάντως, έλυσα την απορία μου: αρχιερέα τού ρουσφετιού αποκαλούσαν τον Νοσφεράτου, μια που ως προς την άλλη δραστηριότητά του, τον αποκαλούσαν με μία πολύ πιο γλαφυρή λέξη...

Βρήκα και ένα πολύ ποιητικό:
"... ο αρχιερέας του ρουσφετιού, που έχει διορίσει στο Δημόσιο την άμμο της θάλασσας κι επειδή δεν είναι αρκετή, πήρε άμμο και από τις λίμνες"!
Δεν είναι όμορφο;

(Ε, ρε, μία ομορφιά, η πατρίδα μας!)


Προσπάθησα, έτσι για πλάκα, να σκεφτώ ΤΙ θα ‘πρεπε να κάνει ένας γόνος Νοσφεράτου για να αποκτήσει δικαίωμα να δακτυλοδείχνει ρουσφέτια με διάθεση κριτικής. 
Να ‘χει ξεκόψει πλήρως από την νοσφερατοοικογένεια;  Φυσικά.  Να έχει αλλάξει και το επώνυμό του;  Ε, βέβαια.  Να μην έχει δεχτεί ως ρουσφέτι, πτυχίο από fancy πανεπιστήμια;  Απεξάπαντως.  Να μην έχει ανέλθει στο δημόσιο με ρουσφέτι;  Οπωσδήποτε.  Να μην έχει ανέλθει σε κάποιο λόμπυ ή άλλη ομάδα, με ρουσφέτι;  Προφανώς...
Αρκούν όμως αυτά;
Σε έναν δικαιοκρατικό και αιτιοκρατικό κόσμο, ίσως αρκούσαν.

Αλλά εδώ μιλάμε για τον κόσμο των ανθρώπων.  Που έπλασε Νοσφεράτους, εφιάλτες, το αυγό του φιδιού και την ανατριχίλα στους σπόνδυλους, την Ειμαρμένη, το προπατορικό αμάρτημα, το Πεπρωμένο, τον λόγο τού αίματος, τα βαρίδια τής κληρονομιάς και την Σφραγίδα τής Μοίρας.
Με βάση αυτά, αδύνατον.  Αν γεννηθείς με το Σημάδι τού Νοσφεράτου, πρέπει να κλειστείς σε μοναστήρι, να τρως ελαιοκούκουτσα και να ελπίζεις σε μία ευνοϊκή μετεμψύχωση.  (Δεν είναι καθόλου κακές οι πιθανότητες για αυτό.  Πόσο χειρότερη μετεμψύχωση να σού τύχει;  Για σκεφτείτε το!)

Θα μού πείτε, είναι αηδίες αυτά και δεισιδαιμονίες.  

Ε, ναι....


Πάντως, ένα να τού αναγνωρίσω τού υιού: τα καμώματά του έχουν μία κωμική / διασκεδαστική διάσταση.  Η αδερφή του είναι σκέτα τρομακτική.




Idom




Δευτέρα 16 Μαρτίου 2015

Μπούλινγκ


Τώρα που γίναμε όλοι τόσο ευαίσθητοι στο θέμα τού μπούλινγκ (λαμβάνοντας υπόψη την κάλυψη από τα ΜΜΕ), 
να ασχοληθούμε με τις αυτοκτονίες στο στρατό εξαιτίας τού μπούλινγκ;...

Idom



Τρίτη 17 Φεβρουαρίου 2015

Νιώθω σαν τον Μπετόβεν όταν ο Ναπολέοντας αυτοανακηρύχθηκε αυτοκράτορας


Ευτυχώς που ο κος Παυλόπουλος δεν έχει καμία σχέση με τις μίζες τής Siemens.  Έτσι όταν θα πάμε την εταιρεία στο Διεθνές δικαστήριο, δεν θα μάς εκβιάζει ότι θα μάς κάνει ρόμπα για τα πεπραγμένα τού Πρόεδρου μας...
Επίσης δεν μπορεί να βγει κανείς τώρα, να υποστηρίξει ότι η κυβέρνηση έκανε την πρώτη της εκτενή οσφυοκαμψία στην Γερμανία ή ότι πέρασε μόνη της τις πρώτες (αριστερές) χειροπαίδες στα χέρια της.


Λυπάμαι για όλους όσους συγκεντρώνονταν, 5 ημέρες τώρα, στα κέντρα των μεγάλων πόλεων για να ενισχύσουν το ηθικό τής κυβέρνησης...    

Idom



Σάββατο 7 Φεβρουαρίου 2015

HRB




Idom

Υ/γ.:  πάει, έχω εθιστεί πια...

Ι.



Τετάρτη 4 Φεβρουαρίου 2015

HRP






Idom


Τρίτη 3 Φεβρουαρίου 2015

HRM





(Ξέρω, είναι ιερόσυλο, αλλά δεν μπορώ να αντισταθώ...)

Idom


Κυριακή 1 Φεβρουαρίου 2015

Ο Κινγκ Κον ζει σε σπίτι που πλημμυρίζει!


Ανθρωπιστική κρίση στα Αγιοβασιλιάτικα...

Πάρε θέση, ... Αλέξιε!

Συγκλονιστικά πράγματα έχουν συμβεί τους τελευταίους μήνες στη χώρα μας, αλλά εγώ διαρκώς αναβάλλω τον σχολιασμό και την (μετα)προβολή τους.
(Κάτι οι δουλειές, κάτι οι αναδουλειές... και ο χρόνος βραχύς.)

Αλλά σε αυτό δεν αντιστάθηκα.  Πώς άλλωστε;


Ο Κο...  Ο τέως βασιλεύς στηρίζει Τσίπρα!



Και το αυθεντικό:
His Royal Highness King Constantine II, King Con to his friends and Tino to his queen, now lives in a rented beach villa. “It’s always flooding, we have mud all over the basement,” he says.


Idom

Υ/γ.: μεταξύ μας, αναρωτιέμαι, αν τού κάνουν πλάκα, εκεί στους Times...

Ι.