Τετάρτη 20 Αυγούστου 2008

Πανηγυρικά.


"Και το σύστημα διαιωνίζεται πανηγυρικά,
κλείνοντας τα αυτιά του
στα θλιμμένα ουρλιαχτά των παιδιών
που θρηνούν την χαμένη τους ύπαρξη
μέσα από την εμπορευματοποίηση τής άρνησής τους.

Καλή απαλλοτρίωση"

"Τι είναι τούτο;", θα αναρωτιέστε.
Λοιπόν, αυτό όπως το διαβάζετε, με την υπογραφή που διαβάζετε, το είχα δει γραμμένο πίσω από την πόρτα τουαλέτας τής υπαίθριας ντισκοτέκ "Βάτραχος" στην Κάρυστο, κάπου γύρω στο 1980.
Την μακρινή εκείνη εποχή εγώ ήμουν νέος και άγουρος (...) και είχα εκστασιαστεί όταν το είδα. Το τέλος, λίγο, δεν το καταλάβαινα, αλλά το σύνολο -ουάο, το ΣΥΝΟΛΟ! - ήταν σκέτη αποκάλυψη. Τώρα που το ξανασκέφτομαι, θα άξιζε να είχα αγοράσει ολόκληρη την πόρτα - στον τρέχοντα αιώνα θα την εξέθετα σε μεταμεταμοντέρνες εκθέσεις - εκείνη όμως την εποχή απλά το αντέγραψα από φόβο μην το λησμονήσω. Αλλά πού τέτοιο πράγμα;
Από όσο ξέρω ο "Βάτραχος" έκλεισε, εγώ όμως ως τώρα θυμάμαι το σύνθημα τής πόρτας και το ανακαλώ ως αγαπημένο τσιτάτο. Αρχίζει αριστερίστικα, τελειώνει κομμουνιστικά και η υπογραφή αναρχίζει! La crème de la crème από τρία ρεύματα τής μεταπολίτευσης. Και πόσες φορές έχει επαληθευθεί...

Συνεχίζω πάντα να διαβάζω συνθήματα σε τοίχους, πόρτες, τζαμαρίες κ.λπ. και έχω διασταυρωθεί με μπόλικα καλά. Πιθανόν, σήμερα, το ίδιο πόνημα να μην μού έκανε τόση εντύπωση - είναι και εξεζητημένο -, αλλά πότε δεν συνάντησα κάτι που έστω να το πλησιάζει σε τουαλέτα! Άλλωστε είναι οι παιδικοί μας έρωτες που μάς σημαδεύουν περισσότερο, ε; (Ε;)
Έψαξα φυσικά στο Internetο μήπως το βρω ή μήπως βρω κάτι ανάλογο, ρώτησα φίλους, αλλά τίποτε. Σκέφτηκα λοιπόν ότι τού άξιζε να διασωθεί και μέσα από το νέο, οικουμενικό μέσο αλλοτρίωσης. Και συνέδεσα το παρελθόν (μου) με το παρόν, βάζοντάς το ως πρώτη ουσιαστικά ανάρτηση στο ιστολόγιο.
Αν ξέρετε πούθε κρατάει η σκούφια του, μοιραστείτε την γνώση σας μαζί μου!

Idom

14 σχόλια:

Αόρατη Μελάνη είπε...

Φίλε Ίδομ, θα σε μαλώσω... δεν μου είχες απαγγείλει ποτέ αυτό το αριστούργημα! Τόσα χρόνια σε ανέχομαι, και με πληρώνεις με τέτοιο νόμισμα; Αλλού τρως, αλλού πίνεις, αλλού απαγγέλεις ποιήματα;

"Από όσο ξέρω ο "Βάτραχος" έκλεισε"
Με τέτοιο όνομα, δεν είχε και πολλές επιλογές.

"Άλλωστε είναι οι παιδικοί μας έρωτες που μάς σημαδεύουν περισσότερο, ε; (Ε;)"
Διακρίνω μια καθήλωση στο προεφηβικό στάδιο της σεξουαλικότητας, ή μου φαίνεται;
Δεν ξέρω ποιοι έρωτες σε καθορίζουν εσένα. Όταν φτάσεις με το καλό στην ηλικία μου, θύμησέ μου να σε ρωτήσω αν θυμάσαι ακόμη τους παιδικούς σου έρωτες.

drakator είπε...

Καλή αρχή! Δε ξέρω από που κρατά η σκούφια του, αλλά (λίγο άσχετο) μου θύμισες μια σκέψη που είχα κάνει παλιά... ένα blog που θα συγκεντρώνει φωτογραφίες από τέτοια τσιτάτα σε τοίχους και πόρτες.

Αόρατη Μελάνη είπε...

"Αφημένη στην ημπώρεια
της θύμησηςη ψυχή μας
ατενίζει τα σεληνόφωτα
περβάζια όπου
το βάπτισμα πυρός
γευτήκαμε,
κ' ύστερα ήρθαμε εδώ
και θεμελιώσουμε τον άμβωνα
της χαμένης μας χιροσίμας."

Από το "οδοιπορικό στο Καρδαρίτσι" του Κώστα Δουρίδα - έτσι για να μη λέτε ότι κλέβομεν πνευματικά δικαιώματα.

Αυτό, δεν το βρήκα σε πόρτα, το βρήκα στο δίκτυο ακριβώς εδώ:

http://durabond.ca/gdouridas/hirosima1.html

Τώρα ψάχνω να βρω πόρτα να το κοτσάρω!

drakator είπε...

@αόρατη μελάνη
Εσύ είσαι λοιπόν που γράφει στις πόρτες αυτά τα πράγματα...

Αόρατη Μελάνη είπε...

"Ενα δωμάτιο κύριε
κρεμασμένο στον κατακόρυφο
καιάδα ορυμαγδού και τύψης,
νηφάλιο προχωρεί
σ' εσένα κύριε.

Είναι το κρανίο μου κύριε!
Με θέλγει κύριε!"

Από την προαναφερθείσα ιστοσελίδα.

Νομίζω ότι εξελίσσομαι σε Costas Douridas One Man Fun Club!

Αόρατη Μελάνη είπε...

Έχει σκεφτεί κανείς να κάνει ποιητική συλλογή με τις λέξεις που προκύπτουν από την γεννήτρια τυχαίων συνδυασμών γραμμάτων στη λεκτική επαλήθευση του Γκούγκλη;

Idom είπε...

@ Αγαπητή κα AM!

[1]
Προφανώς ακόμα δεν σάς έπεισα ότι δεν είμαι εκείνος, τον οποίο ανεχτήκατε τόσα χρόνια. Όπως και να 'ναι τώρα απέδωσα το ποίημα στην γνώση όλης την ελληνόφωνης ανθρωπότητας. Από όσο είδα στο ιστολόγιό σας, ασχολείστε με μεταφράσεις. Ίσως αξίζει να μεταφράσετε το αριστούργημα και να το αναρτήσετε.

Ο "Βάτραχος" έζησε ένδοξα χρόνια (ή μάλλον καλοκαίρια) και διασκέδασε την κοινωνία τής Καρύστου και τους επισκέπτες αυτής.

Σχετικά με το ερωτολόγιό μου ίσως έχετε δίκιο. Τα ίδια μού λέει και η νταντά μου. Πάντως η παιδοψυχολόγος που επισκέφτομαι τα τελευταία 48 χρόνια, λέει να μην ανησυχώ και ότι θα περάσει μόνο του.
Τους παιδικούς μου κ.λπ. έρωτες θαρρώ ότι τους θυμάμαι. Αλλά πώς θα καταλάβω αν έχω ξεχάσει κάποια; Έπρεπε να κρατάω ημερολόγιο...

[2 & 3]
Γκρχμ!
Πολύ όμορφα τα ποιήματα που μάς υποδείξατε. Βέβαια, γενικά δεν είμαι ποιηματολόγος, οπότε ίσως πρέπει να τα θέσετε υπ' όψην και άλλων, πιο ειδικών ιστολόγιων.
Στην blogόσφαιρα γενικά μπορείτε να βρείτε σπουδαία ποίηση. Ο λόγος για τον οποίον εξίταρε εμένα το συγκεκριμένο πόνημα (και μάλλον δεν τον κατανοήσατε), είναι ότι βρέθηκε γραμμένο σε τουαλέττα ντισκοτέκ. Προσπαθώ να φανταστώ τον νεανία και την ψυχική του κατάσταση όταν άφησε την παρέα του στην πίστα και πήγε να ξεχαρμανιάσει στην πόρτα του WC. Ίσως - λέω στον εαυτό μου - είμαι ο κατάλληλος να το φανταστώ, αφού είχα την "ευαισθησία" να εντοπίσω και να εκτιμήσω την δουλειά του.

[4]
Νομίζω ότι παραληρείτε. Χαλαρώστε! Θυμάστε τι έγραφε με μεγάλα γράμματα στο εγχειρίδιο "Γυρίστε το Γαλαξία με ωτοστόπ";

Idom

Idom είπε...

@ Αγαπητό Drakator!

Φίλε μου υπάρχουν ένα σωρό sites και blogs στο διαδίκτυο αφιερωμένα στα συνθήματα των τοίχων.
Πριν κάμποσα χρόνια (~1980;) ο Γιάννης Δημαράς είχε εκδώσει στον "Κάκτο" φωτογραφική συλλογή συνθημάτων με τίτλο "Εμπρός στον έτσι που χάραξε ο τέτοιος" (παρμένο επίσης από σύνθημα σε τοίχο). Εξαντλήθηκε γρήγορα!
Πρόσφατα είχα διαβάσει για ένα ανάλογο, σύγχρονο εγχείρημα, αλλά δεν θυμάμαι λεπτομέρειες. Σίγουρα αν πάτε σε βιβλιοπωλείο θα το γνωρίζουν.

Idom

Αόρατη Μελάνη είπε...

Σεβαστέ κύριε Ίδομ,

το ύφος των σχολίων σας μου θυμίζει εντόνως τον κύριον Βήτα, ιστολόγον του ιστολογίου "Ροβιθέ". Μήπως τον γνωρίζετε;

Idom είπε...

@ Αόρατη Μελάνη

Α, ναι. Με τα πολλά γνωριστήκαμε. Είναι πολύ ευχάριστος άνθρωπος, παρ' ότι δεν γράφει όσο συχνά θα 'πρεπε στο blog μου.
Αληθινά διακρίνετε ομοιότητες;
Μ' όποιον δάσκαλο καθίσεις...
(Εννοώ ότι επισκέπτομαι ανελλιπώς το blog του από τότε που το ίδρυσε.)

Ανώνυμος είπε...

Aγαπητέ "Ιδομ" (και "Αόρατη Μελάνη"),

Δεν έχω βέβαια να προσθέσω κάτι σε σχέση με το αρχικό ερώτημα (από πού κρατάει η "σκούφια" του τσιτάτου).

Είναι βέβαια εντυπωσιακό και πολυ πιο ξεκάθαρο στο νόημά του από τις δύο προσθήκες της "Α.Μ", που τις βρίσκω πολύ (μα ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ! Εννοώ "που ΔΕΝ ΠΑΙΡΝΕΙ ΑΛΛΟ" πολύ) φευγάτες.

Εχω βέβαια και εγώ ρίξει άφθονο "νεανικό" κλαμμα (με ένα ή με δύο "μ" γράφεται?), διαβάζοντας παρόμοια τσιτάτα. Παρ' όλα αυτά διαβάζοντας την συγκεκριμένη ανάρτηση... Δεν ξέρω, το βρίσκω λίγο σαν να βλέπω/ διαβάζω πολιτικοποιημένο μελόδραμα. Κάτι σαν πολιτικό θρίλερ με την Μάρθα Κλάψα και τον Νίκο Παρηγοροπουλο.

Ευτυχώς που μεσολαβούν και οι "διαφημίσεις" (σχόλια χωρίς τσιτάτα). Καλού κακού, πάω να φέρω τα χαρτομάντηλα...

Ο "Δ.Χ/Ι.Χ"

Idom είπε...

Αγαπητέ ΔΧ/ΙΧ,
(πολυθεσίτης είστε;)

καλώς ήρθατε στην παρέα!

Η κα ΑΜ συνεχώς μού γράφει κατεδαφιστικά σχόλια - όπως όμως λέει ο σοφός λαός, "το χειρότερο πράγμα από το να σε σχολιάζουν είναι να μην σε σχολιάζουν" (προφανώς ο σοφός λαός είχε προβλέψει την έλευση των ιστολόγιων).

Μού φαίνεται ότι δεν σάς άρεσε η ανάρτησή μου. Κρίμα γιατί ήταν εκ βαθέων και δεν είχα την πρόθεση να την κάνω δακρύβρεχτη. Μήπως είστε λίγο ευσυγκίνητος και δεν θέλετε να το παραδεχτείτε;

Idom

Ανώνυμος είπε...

Φίλε Ίδομ,

Δεν έχω τίποτε εναντίον της ανάρτησης, τουναντίον τη βρίσκω μιά χαρά. Αλλά η "εξέλιξη" της είναι που κάνει τη "βαραίνει" λιγάκι.

Πάντως για να διασκεδάσω λίγο τις εντυπώσεις, η πρόθεσή μου ήταν να (δια)δηλώσω το πόσο "κούφια" μου φαίνονται καποια τετοιου είδους τσιτάτα. Οπότε και η ακατάσχετη "δακρύρροια" μάλλον προς σαρκασμο έφερνε (για τα τσιτάτα βέβαια!) Και στο ίδιο κλίμα να αναγνωσετε και το ρήμα "βαραίνει" παραπάνω.

Από την άλλη, ξέρω και γώ? Μπορεί να είμαι όντως κατά βάθος "ευαίσθητος".

Πάντως το πακέτο με τα χαρτομάντηλα είναι ακόμα άθικτο...

Δ.Χ/Ι.Χ.

Idom είπε...

@ Δ.Χ/Ι.Χ.

Χμμμ. Δεν θα έλεγα ακριβώς ότι είναι κούφια αλλά ότι είναι τόσο μεγαλόστομα ώστε αυτοακυρώνονται, δηλαδή σε οδηγούν να τα θεωρήσεις τής πλάκας.

Όπως όμως έγραψα και σε προηγούμενο σχόλιο, το καταπληκτικό ήταν ο χώρος που βρέθηκε το συγκεκριμένο. Πόσο φευγάτος (by any means) ήταν αυτός που το έγραψε στην πόρτα τής τουαλέττας...

Idom