Κυριακή 7 Αυγούστου 2016


Τι καλά που είναι
να μην σ' αφήνουν να πενθήσεις
τα γέλια των παιδιών
και η γάτα που αγγυλώνεται επάνω σου.

Τι καλά που είναι
να μην σ' αφήνει να πενθήσεις
το νερό που έρχεται μόνο μια ώρα καθημερινά
και πρέπει να προλάβεις να ποτίσεις.

Τι καλά που είναι
που το σκυλί
- αντίθετα με όσα λένε οι παραδόσεις -
δεν κατάλαβε ότι εκείνος έφυγε
και συνεχίζει να σού φέρνει τις μπάλες του, επίμονα.

Τι καλά που είναι ο ευκάλυπτος
που τόσο ψήλωσε,
ενώ την τελευταία φορά που τον μετρήσατε μαζί,
τού έλειπαν δύο δάκτυλα απ' το μπόι σου.

Τι καλά που φυσάει άνεμος
και πρέπει να σβήσεις το καντήλι
γιατί φοβάσαι την πυρκαγιά.

Τι καλά που είναι
πως τα ζουζούνια έκτισαν φωλιές
στα κενά ανάμεσα στον σωρό απ' τις κροκάλες
που είχε μαζέψει για να στολίσει την μάντρα.

Τι καλά να κοιμάσαι στο τελευταίο κρεβάτι που κοιμότανε,
ήσυχος,
να περιμένεις εκείνη την άπειρα μικρή πιθανότητα
όταν ανοίξεις μία πόρτα να τον δεις
να κάθεται όπως παλιά στην πολυθρόνα,
χωρίς κανέναν φόβο,
βέβαιος ότι ακόμα και το φάντασμά του θα σ' αγαπούσε.

Τι καλά που τα κυδώνια στο δέντρο
δεν ωρίμασαν ακόμα
και μπορείς να συλλογίζεσαι το μέλλον που περιμένατε.

Τι καλά που είναι Κυριακή
αλλά και τι καλά
που έχει ακόμα έξι ημέρες η εβδομάδα!

Και τι καλά
που τα γέλια των παιδιών
δεν σ' αφήνουν να πενθήσεις.