Κάποτε επισκέφτηκε τον κύριο Κόυνερ τον Β’ μία επιτροπή ανθρώπων από ξένη χώρα για να ζητήσουν τη συμβουλή του.
«Στην χώρα μας», τού είπαν, «υπάρχουν άνθρωποι που μάς εκμεταλλεύονται. Έτσι εμείς τους λέγαμε “κακούς” και λέγαμε τους εαυτούς μας “καλούς” και όσο μπορούσαμε τους αντιστεκόμασταν.
Όμως μετά, εκείνοι ξόδεψαν χρόνο και χρήμα για να ψάξουν τον βίο μας και την πολιτεία μας και βρήκανε παρανομίες και παραβάσεις.
Έτσι στην αρχή μάς ζάλισαν και αμφιβάλαμε πια ποιοι είναι οι καλοί και ποιοι είναι οι κακοί. Και τώρα, κάθε που θέλουμε να αντιπαρατεθούμε μαζί τους, μάς λένε να μην μιλάμε γιατί και εμείς κακοί είμαστε...
Πιστεύετε ότι είμαστε κακοί, κύριε Κόυνερ, Β’;»
«Πιθανόν», αποκρίθηκε ο κύριος Κόυνερ ο Β’.
«Τι μπορούμε να κάνουμε τώρα;», ρώτησαν οι εκπρόσωποι λυπημένοι.
«Πείτε τους, ότι εκείνοι είναι πολύ κακοί!»
Idom
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου